De laatste twee weken

Het einde van mijn latijnsamerikaanse avontuur is alweer aangebroken. Mijn laatste weekend in Buenos Aires heb ik nog een toeristisch rondje gemaakt met twee Duitse vrienden die toevallig aan het rondreizen waren in Argentinie en net in Buenos Aires waren. Verder stond de week in het teken van afscheid nemen op het werk, mijn opvolger inwerken, veel dansen en daar ook afscheid nemen van alle mensen die ik ontmoet heb.

Toen heb ik mn koffers ingepakt en was het tijd om vrijdag in de bus te stappen voor een 18uur durende reis naar Iguazu. Gelukkig was de bus weer chill, kregen we eten en drinken onderweg en heb ik lekker geslapen.
De volgende ochtend kwam ik aan in Puerto Iguazu. Dat is een stadje aan de Argentijnse kant van de watervallen (de watervallen liggen op de grens van Argentinie met Brazilie). Omdat mijn hostel aan de andere kant van de grens was (de braziliaanse kant) moest ik nog een lokale bus pakken om de grens over te gaan met al mn koffers. Na even in die bus te hebben gezeten stopte de bus en iedereen stapte uit omdat we door de Argentijnse douane moesten. Ik kon mn koffers wel laten staan, wat ik graag deed aangezien ze nogal zwaar waren. Omdat ik als een van de laatsten uit de bus stapte was ik dus ook als laatste door de douane. Toen ik vervolgens naar buiten liep om weer in de bus te stappen zag ik tot mijn grote schrik dat deze net weg reed. Aaaaaah!! Met mijn koffers erin!! Dus ik zoals in een slechte film achter de bus aanrennen en stoproepen en net toen ik het wou opgeven zag ik tot mijn grote opluchting dat de bus stopte. Pfieuw! Dat was wel even een hartverzakkingsmomentje...

Vervolgens kwamen we aan bij de Braziliaanse grens waar de bus niet stopte en dus kwam ik als een illegale vluchteling aan in Brazilie maar MET mn bagage gelukkig.
Het hostel waar ik in verbleef was meer een hotel met super chille bedden had en zelfs een zwembad en jacuzzi op het dakterras. Veel tijd om ervan te genieten had ik niet want de watervallen moesten bezocht worden. Dus meteen de dag van aankomst ben ik met een Engelse jongen die ik in het hostel had leren kennen naar de Braziliaanse kant van de watervallen geweest. Best wel bijzonder om zo twee kilometer langs die watervallen te lopen en om te bedenken hoeveel water daar naar beneden komt. In de avond zijn we met een groepje nog naar een bar geweest om de volgende dag naar de Argentijnse kant van de watervallen te gaan. De Argentijnse kant was veel mooier en er was veel meer te doen doordat er meerdere routes waren om te lopen. We hadden super veel geluk met het weer wat resulteerde in heel veel mooie fotos met regenbogen. Daarnaast zagen we ook allemaal dieren waaronder een soort neusbeertjes, apen, vogels, vlinders, spinnen, en rare hagedisachtigen.

Op de terugweg naar het hostel besloot ik om bij de braziliaanse grens nu wel uit te stappen zodat ik in ieder geval legaal naar Sao Paulo door kon reizen. De bus chauffeur wou niet wachten en zei dat we de volgende bus over een half uur moesten nemen. Nadat ik mn stempel had gehaald was het dus weer wachten op de bus maar die kwam natuurlijk niet. Na anderhalfuur wachten (met nog 3 mensen die ook waren uitgestapt) besloten we maar om samen een taxi te delen en zo kwamen we uiteindelijk weer in het hostel terecht. De laatste dag heb ik niks meer gedaan en lekker nog even van het zonnetje en het zwembad op het dakterras genoten.

In de avond ging ik met de bus naar Sao Paulo en deze reis was ook weer bijna 20 uur. De reis was lang en de bus minder luxe waardoor het slapen ook wat minder ging maar gelukkig had ik een leuke buurvrouw uit nieuw zeeland die ook aan het rondreizen was in brazilie, dus we konden iig lekker kletsen.

Sao Paulo is niet echt een toeristen stad, er zijn wel wat goede musea maar daar had ik niet zoveel behoefte aan. Aangezien mij verteld was dat uitgaan wel heel erg leuk zou zijn besloot ik om dat maar te gaan doen. Overdag dus voornamelijk gestudeerd (maandag alweer een tentamen op de agenda) en dinsdagavond afgesproken met Mariana een braziliaans meisje die ik uit Groningen van ESN ken. Samen met nog twee vrienden van haar hebben we gegeten en caipirinhas gedronken. De bedoeling was om gisteravond ook nog echt te stappen maar dat ging uiteindelijk niet door dus of het uitgaan hier echt zo goed is zal ik niet meer te weten komen.

Nu dat ik niet meer in Buenos Aires ben, heb ik ook wel zin om weer naar huis te gaan om iedereen weer te zien. Al denk ik dat na een week of twee ik toch wel erg graag weer terug zou willen. Van al mn reisjes naar het buitenland was dit tot nu toe wel het moeilijkste afscheid. Gelukkig heb ik veel leuke en lieve mensen leren kennen in Buenos Aires en heb ik nog heel veel dingen niet gezien en gedaan in Argentinie dus ik heb een goed excuus om nog weer terug te komen.

Nu eerst op naar Nederland! Tot snel!